Buren hadden gezien dat een grote hond in een klein tuintje zou verblijven. Nu kun je je sowieso afvragen in hoeverre het aanschaffen van grote of zeer energieke honden, die vervolgens komen te wonen op een locatie waar ze noch de ruimte hebben noch hun energie kwijt kunnen, op zich al een vorm van mishandeling is edoch.
In deze zaak zou zijn gemeld dat het dier geruime tijd zijn hok (nabij een schuur) niet meer zou hebben verlaten. Daar de eigenaar op leeftijd zou zijn gekomen en er reeds eerder zorgen waren geuit in hoeverre de eigenaar in staat zou mogen worden geacht nog voor dieren te kunnen zorgen, werd een en ander gemeld.
Bij onderzoek bleek dat de hond al geruime tijd dood was. Op dat moment waren roddels en kletspraat orde van de dag. De man zou het dier niet te eten hebben gegeven. Het dier was zo verwaarloosd, dat het van ellende was gestorven. De situatie werd grimmiger.
Er werd om Forensisch Dierenonderzoek verzocht,
teneinde duidelijkheid te krijgen omtrent een en ander. Natuurlijk sprongen wij meteen bij.
Bij sectie werd een zeer grote hond gezien in een verregaande staat van ontbinding. Er was massieve maden activiteit, hetgeen een dergelijk onderzoek bemoeilijkt. Evenwel kon worden vastgesteld dat de vacht van het dier verzorgd was, het dier genoeg spiermassa had en zeker (misschien wel wat teveel zelfs) vetweefsel. Zelfs onder de ontbinding toonde het dier geen tekenen van uitdroging. Wat we tevens zagen, was dat het dier een eindstadium Maligne lymfoom had (een vorm van lymfeklierkanker). Dit kan helaas relatief lang onopgemerkt blijven bij een dier.
Conclusie
Al met al kon worden geconcludeerd dat er van verwaarlozing geen sprake was. Dat de man wel degelijk het dier van eerste levensbehoeften had voorzien en dat het dier een ziekte had waar eigenlijk (bij dit soort grote honden op leeftijd) geen behandeling meer voor mogelijk is. Had de man het dier voor veterinaire hulp moeten aanbieden, wellicht “JA”, maar als je het niet opmerkt, wat dan?
Waarom nu dan, vraag je je af. Wat is er dan nu anders, waarom is het dier dan NU dood gegaan. Het is niet ondenkbaar dat de eveneens aangetoonde cardiomyopathie (iets dat veel grote honden krijgen) daar een cruciale rol in heeft gespeeld.
De zaak kon worden gesloten waarop de rust is wedergekeerd. Geen grote veroordelingen, geen schuldtoewijzing, geen volkswoede om de oude man een lesje te leren. Gewoon de loop van het leven.
De man heeft aangegeven dat dit de laatste hond was die hij in zijn leven zou verzorgen. Naar verluid is hij opgenomen in een verpleeghuis waar, naar het schijnt, elke dag een zwart/witte kat op het terras even hallo komt zeggen tegen de bewoners.
Soms valt het ook allemaal wel mee, hoe vreselijk het er in eerste oogopslag ook uit mag zien.
